Familiedag 1988 Jisp
Nog nooit was ik van Purmerend af Jisp ingereden. Herinnert u zich de dag? Regen, kou, voortgejaagd door een stevige wind! En hoewel Hollanders heel wat gewend zijn, hield ik even mijn hart vast toen mijn vrouw en ik ‘s ochtends vroeg op de smalle weg tussen al dat water naar de woonplaats van onze voorouders gingen. Hoe zijn ze daar ooit terechtgekomen?!
Pieter Jonges in dagblad de Typhoon 24-9-1988
In de kerk waren andere leden van het organiserend comité al volop bezig met het sjouwen van stoelen.
Pieter uit Spijkerboor (4.6.37) had in z’n auto twee stukken van een zerk met de naam ‘Jonges meegebracht, maar het gewicht daarvan ging onze krachten te boven. Het tillen en uitstallen van de stamboom kostte daarentegen totaal geen moeite.
Na ook de ‘s middags uit te delen duivekaters een plaats te hebben gegeven, konden wij ons in het dorpshuis “De Lepelaar” opstellen voor de ontvangst van de deelnemers.
De zaal in het oude raadhuis (uit 1660) van Jisp met op de achtergrond de kast waarin het wezenboek ooit was opgeborgen.
Om tien uur meldden zich de eerste gasten. De freelance fotograaf Ron Burgering uit Monnickendam stond gereed met zijn toestel. Al spoedig groepeerde men zich rond de tafels, naar de gelijke kleur van de badges. Zo kon ieder zich thuis voelen op z’n eigen ‘tak’.
Het programma kwam nu in een stroomversnelling: het welkomstwoord, de begroeting door burgemeester Kerkhoven, de verklaring van de uitgereikte badges, de toelichting op het hoe en waarom van een Jonge(n)sdag door Pieter A. Jongens uit Den Haag en vervolgens om kwart over twaalf het lunchpakket.
Tijdens de koffie liet bakker Jan Jongens (3.5.55) van Wormerveer op cake trakteren. Ook de broodjes en de duivekaters waren door hem geleverd. Tevens mag wel worden vermeld dat de badge en het briefhoofd zijn ontworpen door de graficus Dirk E.J. Jongens (3.1.16) te Son. Zo hebben verscheidene familieleden aan het welslagen van deze dag meegewerkt. Veel werk is vooral verzet door Marie Jongens en haar man Gerrit Schaap te Koog aan de Zaan, die de administratie voor hun rekening namen.
Overzicht van de hervormde kerk en raadhuis Jisp. Gefotografeerd door: Dhr.R.Bont, op: 12-10-2001
Menigeen was nog lang niet uitgepraat toen het tijd werd om naar de Hervormde Kerk te wandelen. Daardoor kostte het enige moeite, iedereen naar buiten te krijgen. Ter verwelkoming in de kerk bracht de heer Van Zanen orgelspel ten gehore. Voor de fotograaf was nu het ogenblik gekomen het gezelschap in zijn geheel te vereeuwigen.
Hoewel terzijde tegen de muur opgesteld, nam de stamboom deze middag een centrale plaats in. Het behoorde tot mijn taak een uiteenzetting te geven over de totstandkoming en over de indeling volgens de verschillende takken van de familie. Het was een genoegen te constateren dat elkeen van dit werkstuk uitgebreid notitie wilde nemen.
Pieter Jonges uit Spijkerboor (4.6.37), al jarenlang vertrouwd met het verleden van de familie, wist op soms anekdotische wijze een sluier op te lichten van de gedragingen onzer voorouders. Neeltje Kwadijk – Pot, bewoonster van misschien het aardigste oude huisje van Jisp, gaf daarna een gedegen informatie over de geschiedenis van het dorp.
Om ongeveer vier uur was het samenzijn ten einde. De duivekaters vonden hun weg als herinnering aan een voor de Zaanstreek kenmerkende lekkernij. De bezichtiging van het raadhuisje bevestigde onze indruk dat hier een rijk stukje historie bewaard is gebleven, waarmee de naam van onze familie onverbrekelijk verbonden blijft .
Enkele deelnemers, die niets wilden missen van wat Jisp te bieden heeft, maakten tenslotte een rondvaart over het Zwet, maar toen was het ook werkelijk uit.
Het organiserend comité heeft deze dag ervaren als een onvergetelijk evenement. U toch ook?
Pieter Jongens (3.1.8) – Brakel, 19-10-1988
Jisp vanuit de lucht, mei 2005
Inge
Mijn grootmoeder heette Ariaantje Jonges ( gehuwd met een Schenke ) , ze kwam uit Twisk . We zijn nu bezig met de stamboom uit te zoeken en komen ook in Jisp uit . Ik zou graag mail of een nieuwsbrief ontvangen , wanneer er weer nieuwe informatie op de Jonges website wordt toegevoegd of er activiteiten plaats gaan vinden .
Met vriendelijke groet, Inge G. Ariaantje Schenke
===================================================================
Hallo Inge,
Leuk dat je stamboom van de familie Jonges gevonden hebt. En nog vernoemd naar je oma ook, leuk. Zoals je hebt kunnen lezen op de website komt onze oudst bekende stamvader inderdaad uit Jisp. In de loop der eeuwen zijn de meeste leden van de familie uit Jisp verdwenen. Mij zijn nog een tweetal gezinnen met de naam Jongens bekend en één in Spijkerboor met de naam Jonges.
De laatste familiekrant is ongeveer 20 jaar geleden voor het laatst verschenen. Daar kan ik je niet meer aan helpen. Nieuwe informatie op de website komt er ook niet zo vaak. Ik denk 2 jaar geleden voor het laatst. Als ik weer wat nieuws heb zal ik aan je denken en een email sturen.
Groeten,
Kees Jongens
Marjon
Beste, lieve meneer Jongens.
Ik ben de kleindochter van Pieter Jongens, die op 14 juni 1907 te Alkmaar werd geboren en op 20 maart 1973, te Amsterdam stierf. Mijn grootvader Piet was violist en naar het op de familiedag bleek, was er ooit een foto van hem in het familieblad ‘Jongens-Jonges’ verschenen. Meneer Jongens, uit Driehuis, wist nog exact wie hij was, terwijl mijn opa allang was gestorven. Dat schepte direct een band vanwege het respect.
Ook ik was erbij ten tijde van de familiereünie in Jisp in 1988 tezamen met mijn moeder. Volgens mij was ik net 27 jaar oud geworden. Inderdaad. Regen, koude en wind!
Bij de entrée werden wij verwelkomd door een fotograaf, al waarna er een kiekje van ons werd geschoten.
Een badge met de familienaam Jongens 1988, de laatste ‘n’ in de naam Jongens voorzien van een ‘vette n’ kreeg ik opgespeld, met een soort van tweelinglogo, als boven op deze site vermeld in uw blog.
Onderaan in de cirkel prijkte een geel opgeplakt hoekje dat verwees naar het nummer 44/3.5.45. In de reeks vet gedrukte kapitalen, geletterd van A t/m E, bleek de B te zijn geperforeerd. Op de badge van mijn moeder prijkte een ander kleurig hoekje, volgens mij was het groen.
Later werd ons, met een kwasi zielig gezicht verteld, dat wij uit historisch oogpunt gezien niet zoveel voorstelden, daar de Jongens-tak door ons vrouwen niet werd gecontinueerd. Haha!
Ook werd het enorm ‘teleurstellend’ gevonden dat de ambtenaar ‘toentertijd’ de vergissing had gemaakt de ‘n’ uit de naam Jongens weg te hebben gelaten, zodat de huidige generatie heel veel moeite moest doen hun familieleden weer terug te vinden. Haha! Prachtig!
Wat heb ik toen ongelofelijk genoten en gelachen, dankzij de geweldige organisatie van de familie Jongens-Jonges.
Ik kan mezelf nog herinneren dat bijna alle in leven zijnde ‘Jongens-Jonges’ als één grote familie gezamenlijk aan tafels zaten en genoten van hetgeen dat hun ‘verre’ familieleden voor hen hadden georganiseerd. Ook kan ik mezelf de Duivekaters nog herinneren die werden gebracht door de familie Jongens.
Grote sprekers van de Jongens-Jonges-tak presenteerden zich geweldig op het podium als werkelijke geschiedkundigen, maar vooral als ‘genealogische’ familieleden, die de gehele familie nu eindelijk eens bij elkaar wilden zien, om even een praatje te met elkaar te mogen maken.
Van alle kanten verschenen er plots Jongens-Jonges, vanuit de ambachtelijke tak, die op hun beurt iets geweldigs presenteerden. Zo zie ik nog een bestelbus voorrijden met de naam Jongens erop geschreven en ook in het dorp zelf, troffen we alom de naam Jongens-Jonges aan.
In gedachten dacht ik aan al die werkmieren van de familie Jongens-Jonges, waaruit zoveel kracht en positiviteit voortvloeide en zag ik iedereen krachtig en saamhorig staan.
Historisch meest fascinerend vond ik de graven in Jisp vol ‘verre’ familieleden, inclusief authentieke grafstenen, die zo goed werden onderhouden.
Dan genoot ik van de kerk in Jisp, die ook al zo geweldig werd onderhouden.
Ik vond het fijn dat ik er ten tijde van de familiereünie bij mocht zijn en was daar als ode aan en uit respect voor mijn grootvader, van wie ik zoveel hield en miste en er zelf niet meer bij kon zijn, maar ook uit respect voor zo’n groot organisatorisch familiegebeuren, dat ik nooit eerder had gezien.
Wat gaf het een warm gevoel even zo’n grote en positieve familie te mogen hebben en samen te zijn met mensen die hun verhalen vertelden, soms een traantje wegpinkten en vervolgens weer lachten en zich saamhorig en veilig voelden. Veel mensen kenden elkaar niet maar spraken met elkaar alsof zij elkaar al jaren kenden. Soms kreeg ik even kippenvel van alle warmte om mij heen en het gevoel thuis te zijn, evenals mijn moeder.
Wat was de familieünie een ongelofelijk groot en succesvol familiegebeuren! Ook dit was een geschiedkundig historisch moment dat in de ‘boeken’ mag worden opgetekend.
Warme groet,
Marjon Kruit, Amsterdam
Anna ten Bruggencate
Dag,
ik ben een dochter van Dirkje Jongens en een nichtje van Pieter Jongens uit Brakel, die het systeem van de stamboom heeft bedacht. Ook was ik op de eerste familiedag.
Ik kan mijn moeder niet vinden in de stamboom. Hoe werkt dat?
Vriendelijke groeten,
Anna ten Bruggencate
============================================================
Hallo Anna,
Leuk dat je belangstelling hebt voor onze stamboom.
Je vindt je moeder niet door de afscherming van gegevens uit privacy overwegingen. Ik zorg ervoor dat nog in leven zijnde personen onzichtbaar zijn tenzij je over het “vrienden wachtwoord” beschikt. Dit wachtwoord verstrek ik alleen aan familieleden en bekenden, zoals jij.
Ik stuur een aparte e-mail met meer details.
Ik zou het leuk vinden als je me nog wat ontbrekende gegevens zou toesturen. Zo weet ik niets van jou en of je eventueel nog broers en zusters hebt.